De geboorte
Op 24 oktober om 11 uur 's ochtends begonnen de weeen. Steeds om de 5 minuten, dus belden we de verloskundige meneer Gruijters. Anneke bleek 1 cm ontsluiting te hebben het was dus (eindelijk) echt begonnen.
De weeen bleven regelmatig om de 5 minuten (de pijn viel erg mee) de hele dag en om 12 uur 's avonds, toen de verloskundige voor de derde keer kwam, was de ontsluiting voldoende om te beginnen met persen.

Omdat alles volgens schema verliep kon Anneke thuis blijven en hoefden we niet naar het ziekenhuis. We hadden wel een bed op de begane grond neergezet zodat, als we onverhoopt toch naar het ziekenhuis moesten, we in ieder geval niet de wenteltrap af zouden hoeven. De verloskundige meneer Gruijters had inmiddels geen dienst meer dus hij werd vervangen door Helga den Oudste.
Het kindje bleek met haar gezichtje naar beneden te liggen en zo kon ze er niet uit, dus eerst persen om haar om haar as te laten draaien. Gelukkig lukte dat vrij snel en kon het echte persen beginnen.
Anneke's baarmoeder was lui, zoals dat heet, dus dat betekent dat hij niet echt meehielp. Maar na ruim 1 uur persen (dat is vrij lang) werd Kris zo gezond als een visje geboren. Het was 2 minuten voor twee 's nachts.

Nadat ook de placenta was 'geboren' konden we de familie bellen, die ook prompt binnen een kwartier op de stoep stond. Ondertussen werd Kris onderzocht door verloskundige en de kraamverzorgsters Tamara en Margo die inmiddels ook gearriveerd waren.
Pas om 6 uur, nadat Anneke en Kris schone kleren aanhadden, was alles weer rustig in huize Keller en zijn we gaan slapen. Pech voor Ianus want in het eenpersoonsbed waarop alles had plaatsgevonden was geen plaats meer voor hem en omdat hij geen zin had om in zijn eentje boven te gaan liggen is hij maar de internet pagina's van Kris gaan updaten en email gaan versturen.

Weeën:
we zijn even de tijden kwijt